GÜNDEMDEKİ FİLMLER; DON’T LOOK UP / Muammer Özdemir

2021 yapımı Don’t Look Up bir Netflix filmi.

Yazan ve yöneten Adam McKay.

En sonunda izledim bu filmi.

O kadar tantana çıkınca ben de bir devir açıp kapayacak epik bir film bekliyorum. Çok keyifli ama tüketilip unutulacak bir filmmiş meğer.

Senaryo da oyunculuklar da son derece iyi. Temponun nispeten düştüğü ve klişelerin “Ne de olsa Hollywood malıyım, çok da şey etmeyin” diye bağırdığı yerler yok değil. Olacak o kadar…

Böyle bir formül var. Hiciv, yergi, taşlama hangisini tercih ederseniz. Satirik bir kara komedi. Bu formül edebiyatta da sinema ve tiyatroda da çok sevilir. Hedefe politik sistemi, medyayı ve toplumun bizatihi kendisini koymuşlar. Yaşadığımız akıl dışı, absürt ve aptal dünyada olan bitenleri gözümüze sokabilmenin ve ayna tutabilmenin bir yolu bu satirik yaklaşım.

Wag the Dog (Başkanın Adamları) filmini hatırlar mısınız? Aklıma ilk o geldi. O filmde de oval ofiste yaşı küçük bir kızla basılan ABD Başkanı, cambaza bak diyebilmek için ortalığı birbirine katıyor ve Kosova’yı tarumar ediyordu. Don’t Look Up nispeten daha dolu dolu olabilir, çünkü dünya daha karmaşıklaştı ve gündemimiz gerçekten daha dolu.

Mukayeseye girmişken o yöntemle devam edeyim.

1996 yapımı Gülünç İlişkiler (Ridicule) filmi de devrim öncesi Fransa’sında, herkesin pudra içinde yüzdüğü, topuklu ayakkabılarla süslü bastonlarla dolaştığı toplumda geçiyordu. Herkesin kendini beğenmiş ve züppe olmak zorunda olduğu bir devir. Taşradan Paris’e bir mühendis geliyor. Tıpkı Don’t Look Up filmindeki gibi bir de parlak bilim kadını var. Amaçları bataklığı ıslah etmek ve halkı sıtmadan kurtarmak. Gelgelelim laf sokma savaşlarından bu konuya bir türlü sıra gelmiyor. Bizim mühendis de mecburen dönemin medyası olan, laf sokmalı züppe davetlerini dolaşmaya başlıyor.

Yine Ridicule filminde Fanny Ardant iktidar sahibi şeytani seksi kadını oynuyordu. Don’t Look Up filminde bu özelliklere sahip iki katakullici kadın var.

Bir de Reşat Nuri’nin Değirmen adlı novellasından uyarlanmış Sarıpınar 1914 oyunu ile Değirmen filmi vardır. Orada da aynı bu saydığımız filmlerdeki gibi yozlaşmış devlet, yozlaşmış medya, yapmacık sözde aydınlar ve insanoğlunun açgözlülüğü çok güzel verilir. 1914 yılında Anadolu’nun Sarıpınar adlı bir kasabasının ileri gelenleri, oturak âleminde dansöz için çıkan kavgayı kendi aralarında şifreli olarak “zelzele oldu” diye anlatırlar. Ancak konu yanlış anlaşılır ve olaylar büyür. Biz bu arada devletin ve toplumun çürümüşlüğüne tanık oluruz.

Bu saydıklarımın hepsi de kara komedi. Hepsinde hiciv var; malzemesi ve yapılış tarifi aynı. Sadece zaman ve mekân farklı. Tabii Don’t Look Up en güncel olanı olduğu için daha çok ruhumuza hitap eder. Diğerlerini de asla yabana atmayın. Hepsinin ortak noktası, insanoğlunun sonsuz aptallığı. Hatta Don’t Look Up‘ın bir yerinde direkt söylüyor. Komplo teorilerinden bahsedilirken bizim roket bilimcisi güzel kızımız diyor ki:

“O kadar karmaşık değil, devleti yönetenler o dediklerinizi düşünecek kadar zeki değil, düpedüz dangalak hepsi!”

Valla ben demiyorum sayın büyüklerim, Kate Dibiasky öyle diyor!

Daha fazla sinema için lütfen buraya tıklayın.

Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.