SİYAH KAN
Demir kafesli aynayım
Samsa’nın cüretkârca baktığı karanlıktayım
Üstelik hiç güneş yok
Kafka’yım dişbudakların arasında
Terk ettim mavi anılarımı
Dünya’yla benim aramda bir yer var akışkan
Hiçbir zerre yok toz namına
Boya sıçratmıyor duvar eskileri
Cüzdanlardan, TV kanallarından, borsa senetlerinden
Ne kadar uzaklaşırsam o kadar iyi!
Utangaç bir adamım kabile yerlisi, yaşlı, toy…
Örümcek ağı; küstah ve çıplak
Afrika’da tabutlarda tamtam çalmaktayım
Kıtalar arası yolculuktayım
Askıya aldım tüm sevişmelerimi
Sarkıyor balkonlardan terimin sicimleri
Ömrüme bir kaftan dikiyorum kara şapkalı yolcu
Ölüm metal bir ağıt yakıyor gibi
Çok fazla bu koku kaypak cinayetim için
BAŞTANBAŞA ORGANSIZ İÇİM
Ömrüme kesik atıyorum çıkar şapkanı yolcu
Kan… Öylesine siyah…
Simsiyah, ahh!
Daha fazla Panzehir Şiire buradan ulaşabilirsiniz.
Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.
