Binnaz Deniz Yıldız

KARANLIK BİR SURET SEÇ KENDİNE

Karanlık Bir Suret Seç Kendine

Benmerkezcidir tanrı.

Işığın terazisi kendi seçimleri…

Şimşek gülüşü kalbimde azaptan bir gül (Hınçla dikiyor derimi)

Göğsünde buzdan sıvı,

kolundaki çağın gözünde altın bir haç durmadan zamanı deşiyor,

alnımdan damlayan itaatkâr dil suskun!

Son katedral,

şehrin Herodot Kalesi’nde,

yaban çiçeklerinde ağlıyor şehvet,

bir insan yarattı ayakları taşla ezilmiş balerin/im,

çatallı sanrım-her şey tozdan idea

Soysuz göğün dansçısı,

“Affet beni düşüm, düşümde kendimi öldürdüm!” haykırdı,

kendine evlatsız anneler çağırdı

Judithim bundan böyle,

Holofernes’in beyninde boğulan,

ayaklandı başı-ruhu/muz cehennemde şeytan salı

Karanlık Bir Suret Seç Kendine

Bağışla organlarımı…

Şimdi arayıp bulduğum:

KAN BALADI!,