????????????????????????????????????
Esra Dökmen

EZİLMİŞ ÇIĞLIKLARIM

Kentlerin en sevmediğim yanlarından biriydi

Yan yana yapışık küçük ve sevimsiz evlerin içinde, birinde olmak

Yanıma denk gelen odanın ihtiyaç giderme şekline bağlı

Ayak hareketlerini takip edebildiğim çirkin insanları duymak

 

Tahammülün kalmadığını şiirden önce, sokağa çıkmaya hazırlanan
Teki merdivene yuvarlanmış terliğin harekete kalkışmasından anlayabilirdiniz
Her yere bir örtü örterken, hepsinin birbirinden kaidesiz ölmüş olması
Kiminin yırtık, kimisinin kayık oluşuna değer biçmeye kalkışmıyor oluşunuz gibi
Üzerinde olup bitene de yaşanana da kalmayan tahammüller, insan ağartıcısına dönüşürken
Tüm bunları zavallılığa dayandırmak gülünçtü.
Bahanelerin, küçük parçaların büyük resme dönüşmesini engellemesi de öyle.

 

Yataktan çıkmış hallerde bir geniz temizliğine bakardı çığlık repertuarım
Işıldamayan çocuk gözlerini nerede olsa tanırdım
Soy aramadan düşünmenin bin bir çeşitli rüyasındadır çekimli fiilleri dünyanın.

 

İnceliklerin öldüğü balkonlarda çiçek beslenmiyordu, boğazında hep bir ip onların da, sarkıyordu
Çürümeye yüz tutan gençlik romanlarında
Kentlileşmeye özendiren renklerde
Minibüslerin insanlara yetmediği zamanlar, hayalleri o evlerin içinde kiraladılar
Buzlu acısız yöntemler keşfediliyordu yeni yeni üstelik tüm acılar için
Eski hastanelerden mıntıkalara doğru kazılan bişektomik yollarda
Kızlar taksi aramaktan yoruluyordu.

 

İnsana lanet etmeye büyüyen karanlığın elinden tuttu
Deneysel kombinler şuursuzca pazarlanıyorken, sormaya
Koltukta oturacak kaç kişi kaldıysa hepsi bir iki üç kelimeye razı yaşayıp ölüyor ve
Razı olmayana eşleşmeler buluyordu, robotik kodlamalar da sırasıyla

 

Sonrasında sofraya oturacak kadehin birbirine dolanmış ayaklarında
Aranacak o dünya, biraz inleme ve yüksek tonlu şarkılara kapılacaktı
Dönüş yolu, yapışık kulaklara doğru
Yapışık evlere doğru giderken
Unutulmuş çöp bidonundan akmış o siyah su
Sızıp duracaktı

 

Bir yol bulup da dönmeyen, diğerinden daha şanslıymış gibi
İlgili müdürlüklerle savaşacaktı bunun için
Saldıran kuşkusuz insanın aklının pestil olmuş son sesiydi
Ezilmiş çığlıklarım dükkânların havalandırmasından
Uçup gidecekti

 

 

Daha fazla Panzehir Şiire buradan ulaşabilirsiniz.

Dergimizin diğer yazılarına  buradan ulaşabilirsiniz.

Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.

Related Posts

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir