güneş
Evrim A.

ZARLAR KİME OYNAR

 

Buharlaşıp

Düştüğüm gibi sokağa

Çiçekleniyorum kaldırımda.

Gece saat üç buçuk

Zamansızlardan değnekçi

Masanın köşesinde

Yazgının tesellisi olmayacaklarda
Zarda tekildir ölüm,
Sessizce oturmuş izliyor.
Ama yine de sadece mer-ha-ba
Demekle dememek arası
Kalem kâğıtta kayarken
Kapıda tıkır tıkır bir ses,
Fareleri yutmak üzere sıraya giren
Dev ağzıyla kocaman bir boğa
Parmaklarım kemik
Mavi kırmızı
On bir alev alıyor.
Yolunu kaybetmiş
Kayıp bir yıldız,
Baştan hileli olmaya gönüllü
Tanıklığım boşluğuna,
Görenin gözüne
Hapsolmuş
Gece güne varırken
Son bir kez parlıyor.
Tek kural: kural yok.
Yarım kalıyor oyun.
Bilmiyorum; kim kaybetti?
Belki de kazandı
Kalkıyorum masadan.
Çöpe dönüşmenin bütün güzelliği üzerimde
Bir sigara yakıyorum.
Gizlendiğim yerden bir an çıkıp
Gülümsüyorum güneşe.

 

 

 

Daha fazla Panzehir şiire  buradan ulaşabilirsiniz.

Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.

 

.
.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Related Posts

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir