URMİYE TERAPİSİ / Zaman Paşazadə / Çeviri: Lokman Baybars

sessizlikten sonra uçtu flamingolar

bir  mezarlık kaldı

ayaklarının altında

beyaz bir resim tuvali…

ben Bob Ross!

sizinle bu ak kaostayım

elinizdeki fırçayı tanrı gibi tutun

hayal paletinden lacivert mavisini seçin

gök yüzü boşluğuna

maviyle başlayın.

özgür bırakın kendinizi

siz bu dünyanın yaratıcısısınız

evet!  bu sağ köşede

bir bulut yaşıyormuş belki.

bir az titan beyazı katıyoruz

yumuşacık darbelerle

beyaz bir bulut doğuyor

bakın, böylece…

arkadaşsız… kimsesiz bir bulut

kesin darılacak bulutumuz

öyleyse küçük, mutlu, bulutlar çiziyoruz

döndürerek fırçamızı

bu resim, boyalı bir hafıza,

siyah- beyaz bir gelecek resmidir;

bir az geçmişe dalalım

unutmayın sakın

deniz varmış buralarda

sakın unutmayın

urmu mavisi diye bir boya var

fırçanızı urmu boyayın

hiç bir sınır yoktur

bırakın hayat su gibi aksın

urmu gölü var imiş diye düşünün

sakin bir gölün kıyısında olduğunuzu düşünün…

«bu an, burada» tekniğiyle

fırçamızla dünyaya dokunuyoruz

sağdan sola

soldan sağa

yeşil bir huzur

mavi bir özgürlükle

deniz döşüyoruz tuzlağa

dalgaların sesini de çiziyoruz

havanın serinliğini de.

derin bir nefes alın

aldığınız bu nefeste

gölün mavi kokusu var

başınızı kaldırıp

göy yüzünün maviliğine bakıyorsunuz

burnunuzla havanı içinize solup,

«mavi göl»

diyerek veriyorsunuz.

eveet!  şimdi, burada

denizin ortasında bir ada var

adını mutluluk koyun

bir gemi var

nuh gemisi

bütün varlığı kurtaracak bir gemi,

hiç bir şey olanaksız değil,

yağmur yağacak bir azdan

-hayır.. yağmuru unutun

düşünmeyin

hayalınızı o kadar da özgür bırakmayın

asit yağmurunu unutun

tuz kasırgasını düşünmeyin

dikkatiniz dağılmışsa

tekrar nefes almağa,

mavi göl kelimesine odaklanın

flamingo yerine ebabil koymayın

tuz yerine siccil koymayın

hiç bir şey olmamış gibi davranın

hayal edin; bulut gibi savuşur gerginlikleriniz

sessizliği dinleyin

hayal edin mutlusunuz…

bir dakikalık sükut, ölüm egzersizidir

bir dakikalık sükuttan sonra

uçtu flamingolar

şehrin üstünde ses duvarını sındırdılar

ses insanların başına düştü.

sükutla anılan ölülerin sesi doldu şehre.

ben Bob Ross!

kanserden ölmüş,

bir doğa ressamıyım

Zaman Paşazadə, 1979 yılında Azerbaycan asıllı bir ailenin çocuğu olarak Tahran yakınlarındaki Kerec şehrinde, Azerbaycan’da doğdu. Muğan’daki Şehriyar Edebiyat Derneği’nin merkez konsey üyesi olarak, yönetici gibi görev yaptı.  Halen İran’da yaşamaktadır.

Kitapları:

Aynada öl-dirilmek (Şiir)

Dünya Şiir Antolojisi (ortak çeviri): Alt şift şiir. İsa Zeyni ile birlikte

Fotoğraftan Asılmış Duvar

Bob Norman Ross, Amerikalı ressam ve televizyon programcısıdır. Kamera karşısında çok kısa sürede doğa resimleri yaptığı Resim Sevinci programıyla tanınmıştır.

Diğer Panzehir şiirlere  buradan ulaşabilirsiniz.
Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.