ZARLAR KİME OYNAR / Evrim A.

Buharlaşıp

Düştüğüm gibi sokağa

Çiçekleniyorum kaldırımda.

Gece saat üç buçuk

Zamansızlardan değnekçi

Masanın köşesinde

Yazgının tesellisi olmayacaklarda

Zarda tekildir ölüm,

Sessizce oturmuş izliyor.

Ama yine de sadece mer-ha-ba

Demekle dememek arası

Kalem kâğıtta kayarken

Kapıda tıkır tıkır bir ses,

Fareleri yutmak üzere sıraya giren

Dev ağzıyla kocaman bir boğa

Parmaklarım kemik

Mavi kırmızı

On bir alev alıyor.

Yolunu kaybetmiş

Kayıp bir yıldız,

Baştan hileli olmaya gönüllü

Tanıklığım boşluğuna,

Görenin gözüne

Hapsolmuş

Gece güne varırken

Son bir kez parlıyor.

Tek kural: kural yok.

Yarım kalıyor oyun.

Bilmiyorum; kim kaybetti?

Belki de kazandı

Kalkıyorum masadan.

Çöpe dönüşmenin bütün güzelliği üzerimde

Bir sigara yakıyorum.

Gizlendiğim yerden bir an çıkıp

Gülümsüyorum güneşe.

Daha fazla Panzehir şiire  buradan ulaşabilirsiniz.

Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.

.

.