Screenshot_20240415_135250
Oresay Özgür Doğan

SU TOPLAYAN YANIĞIN İÇİNDE

yüzleşmek için alacakaranlıkla
tırmanıyorum dalgınlığına çığlık cennetinin
 
I
yürüsün soğuk sulara benliği kuşatılan
çağırsın yaşlı uçurumların çocuklarını
günbatımlarında düşleriyle kaçışan
II
bugünlerde benimle bir benzerlik oluşturmayan
düşüncelerimle aram iyi hoşlanıyoruz birbirimizden
akşamüstü balkonda süslenmiş rüzgârlı havalarda
sökün etmiş yalnızlıkları seyredip kahve içiyoruz
sokağın itici gücünü esas alarak en belirleyici rolü
çatışmalar ve çelişkiler üzerinden şekere veriyoruz
ki tadına doyum olmuyor bir kaşık esmer şekerin
süt bulandırıyor saf anlamı o zaman susuyoruz
ve bilgimizin bilincini okşayarak anlama düğüm atıyoruz
susup özne ve nesne yontucuları için de tazeliyoruz kahveleri
sözcükten tümceye hayranlıkla
ruh sarsıntılarını işliyoruz görünür olana
kahveler bitince küçük kurnazlıklarla bulanmış
kavram yoksunu kimlik taklitlerinin
yeniyetme paragrafları için biraz mola veriyoruz
göz bebeği arıyor dürtülerine çatlaklar çizen magma
hunharca bir dengesizliği renklendirerek
tadını çıkarıyoruz yüzeyin altında fışkıran haylazlığın
sonra yeniden bir araya geliyoruz
ben kiraz kokulu bir cigara yakıyorum
dünya hâli diyoruz bakıp sokağa üzgün gülümsüyoruz
 
III
sorsaydın söylerdim kenetlenmiş dilimle
iyileştirmek için dikkatlice
bir kediyi okşar gibi okşadığımı
geriye kalan o hayat dolu sessizliği

Daha fazla Panzehir Şiire buradan ulaşabilirsiniz.

Dergimizin diğer yazılarına  buradan ulaşabilirsiniz.

Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.

Related Posts

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir