Oresay Özgür Doğan

PERÇİN SÖKÜMÜ

 

 

PERÇİN SÖKÜMÜ
ve boyun eğiyorsun
biraz deli olduğunu unuttuğunda
 
YANAKLARDA SOĞUK YANIĞI ÖLÜLER
süslemiş çitini var olma biçimlerinin
uluyan korkuluğu, haz kokuyor larvalar
kusurların sırtında, dilek tutmuş nar bülbülleri
baygın gamzelerde uçarı gülümsemeler
kimi bekliyorlar

 

YASAK AY IŞIĞINDA
kimi bekliyorsun
diline yakışmayan ıssızlığın ortasında
geçtin kireç kuyularını, yüzerek delirmiş masumiyeti
aksayan şeylerden sonra düşlerden sonra
yorgun yasaklardan sonra, aylardan sonra
ürperip çatlağının içinde, yaranın bilgisiyle
susar muhafızlar ve sirenler

 

YALANLARIN ÖTESİNE
dalgınlıklardan çıkarsın yakarak
iksirli defterleri, ulaşırsın kışkırtıcı
karanlığın göz bebeğine, sır çizikleriyle
görünür kemiren kuşku çığının kızıl cenneti
kaçık ateşte üşüyenlere
ah dersin misafiriniz olsun o heves
böyledir yüklenmiş yalnızlıklar
seslenir sana ey körpe aşk, evin içi rüzgârla dolu
kimi bekliyorsun
böyledir yaşama sevinci yamalı ağaçlar
tükendi ağrı kesiciler, akan suyla buluşacaksın
çırpınan huysuzlukların düşkünüyle
 

Yazarımızın diğer yazılarına buradan ulaşabilirsiniz.

Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.

Önceki Yazı
MAZLUM / E. Ceyda Kafadar
Back to list
Sonraki Yazı TSVETAYEVA VE KOLLWITZ’İN ÇIĞLIKLARI / Sedef Ergürbüz

İlgili Yazılar

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir