SU TOPLAYAN YANIĞIN İÇİNDE / Oresay Özgür Doğan

yüzleşmek için alacakaranlıkla

tırmanıyorum dalgınlığına çığlık cennetinin

I

yürüsün soğuk sulara benliği kuşatılan

çağırsın yaşlı uçurumların çocuklarını

günbatımlarında düşleriyle kaçışan

II

bugünlerde benimle bir benzerlik oluşturmayan

düşüncelerimle aram iyi hoşlanıyoruz birbirimizden

akşamüstü balkonda süslenmiş rüzgârlı havalarda

sökün etmiş yalnızlıkları seyredip kahve içiyoruz

sokağın itici gücünü esas alarak en belirleyici rolü

çatışmalar ve çelişkiler üzerinden şekere veriyoruz

ki tadına doyum olmuyor bir kaşık esmer şekerin

süt bulandırıyor saf anlamı o zaman susuyoruz

ve bilgimizin bilincini okşayarak anlama düğüm atıyoruz

susup özne ve nesne yontucuları için de tazeliyoruz kahveleri

sözcükten tümceye hayranlıkla

ruh sarsıntılarını işliyoruz görünür olana

kahveler bitince küçük kurnazlıklarla bulanmış

kavram yoksunu kimlik taklitlerinin

yeniyetme paragrafları için biraz mola veriyoruz

göz bebeği arıyor dürtülerine çatlaklar çizen magma

hunharca bir dengesizliği renklendirerek

tadını çıkarıyoruz yüzeyin altında fışkıran haylazlığın

sonra yeniden bir araya geliyoruz

ben kiraz kokulu bir cigara yakıyorum

dünya hâli diyoruz bakıp sokağa üzgün gülümsüyoruz

III

sorsaydın söylerdim kenetlenmiş dilimle

iyileştirmek için dikkatlice

bir kediyi okşar gibi okşadığımı

geriye kalan o hayat dolu sessizliği

Daha fazla Panzehir Şiire buradan ulaşabilirsiniz.

Dergimizin diğer yazılarına  buradan ulaşabilirsiniz.

Sayfanın altındaki sosyal medya butonlarını kullanarak yazıyı sevdiklerinizle paylaşabilir, yorumlarınızla bize ulaşabilirsiniz.