NACİYE
Ne falcı, ne bacı, ne de ana
en çok teyze diyenlere kızardı.
anasının dediği gibi yaşama yanaşma
cennetten kovulma
bir garip kadındı, Naciye.
Çocuk felcinden incelmiş bacağının üzerinde dikilir,
sabah güneş doğmadan, ezan vakti
daha köşeden görünmeden kader,
pişen kahvenin kokusundan
kara ile ak büyüyü, cezvede kaynarken
yakalar, duasını üflerdi havaya….
Bir gece her zamanki gibi
uyku vakti varmadan
süpürürken şeytanlarını odadan
anasının dediği gibi ölüme hazır olunca
yıldızlardan dinlediği masallardan yüklenip
yuvarlanıverdi avluya.
cennetten kovulma
bir garip kadındı, Naciye.
