Biri

Sessiz uçuşa geçmiş güvercinin kanatlarında

Birileri tüyden kalemlere binmiş

Yangınlarıyla aydınlattıkları karanlıktan

Çaldıkları mürekkepten yazılan şiirler

Üflüyorlar havaya.

 

Biri

Dizlerine kadar yarı batmış,

Duman tüten bacalardan gölgeleri topluyor

Ne yapacağını bilmeden.

 

Biri

Ahlardan küfür yüklü omuzları çökkün

Gönderilmemiş mektupları okuyor

Dualar yerine.

 

Biri

Kafası bedeninden ağır önünde eğik

Yüreklerinin siperlerinde ölüp gidenlerin

Gözlerini örtüyor teker teker.

 

Bir güvercin

Ağzında umudun acı türküsü

Yüreğine dolmuş mürekkepten

Yıldızları çakarak

Dolanıyor gökyüzünde.

 

.

 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir