İhtimal

Seni özlerken yürüdüğüm sokaktan geçiyorum.

Hep aynı yerlere basmak isteyen ayaklarımın

Takıldığı kaldırım taşları

Her gün çaktırmadan yeri değiştirilen

Köşeleri tutan rengarenk poşetlerle dolu

Çöp konteynerleriyle

Tıka basa doluyum.

 

Bense

Ellerim hep havada asılı

Parmaklarım bir an var, bir an yok.

Bir iğne ve bir iplik ile

Karşıma çıkıvereceksin umuduyla

Baytar edasıyla yerine dikeceğimden emin

Yuvalarında dönen

Sarı gözlü yeşil kedinin kopan kuyruğu

Peşindeyim.

 

Belki de bir ihtimal;

Tam boynumun üzerinde

Elektriklerle aydınlatılacak

Başım.

Tam saçlarım alev alacakken

Bir kış günü atlayacaksın camdan içeri.

Ve hiç gitmemiş gibi

Uzanacaksın koltuğuna

Belki bir ihtimal;

Kelimeler arasında sen dolanırken

Bütün sesler yerine gelecek…

Konuşanlar susacak ve susanlar konuşacak

Belki bir ihtimal.

 

 

 

 

 

 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir