diğer yarımı (s)arıyorum kesik gözlerimi açıyorum dağ başında yüzlerce kollarım var kır çiçeklerini sarmaya bir yalnız gövdeye yüklemişim hayata dair ne varsa taşıyorum işte taşımaksa… cıvıltıların ulağını görüyorum uzak da olsa anlıyorum buranın kuşları değil bunlar kafes nedir bilmezler konuyorlar dert yüklü dallarıma ha bire anlatıyorlar gördükleri güzel yerleri sonra uçup gidiyorlar bırakıp bir başıma beni kesik dallarım kucağımda ak bulutlar gibi akarak uçmak istiyorum sen de haklısın toprak kardeş sana tutundukça anlıyorum uzun zamandır diğer yarımı arıyorum… eksik gözlerimi kapatıyorum kent ortasında düşüm bana yeter diyorum katıksız çıktım ne de olsa bu yola yavan da olsa bana yeter ben hazırım aç olanları doyurmaya… samimiyet ağacını arıyorum betonlaşan sohbetlerin arasında keskin bir cümleye vurulmaya hazırım kitabından firar etmiş sözcüklerle saldırsa yaralarıma… yalnızlık insana mahsus anladım onca yıldan sonra iç sesimi dinlediğimde vicdan tahtıma kılıcını saplamış gerçeklerin serdengeçtisini anlayınca… eksiğim dallarımdan biri yok adı özgür soyadı dünya kendimi buldukça arıyorum uzun zamandır diğer yarımı sarıyorum…
Müthiş! Duygularım dile geldi sanki, gönlünüze, kaleminize sağlık…