VEDA SESSİZLİĞİNDE
Yağmurun ızgaralardan akıp
Götürdüğü değerler
Kirli kanallarda sürüklenir
Fareler mücevher değil
Vebayı taşır
Körlüğün değmediği otları
Şifacılar toplar
Kristal saflığında
İrin dolu yaralardan kurtulmak
Salgın sonrası içine kapanmış
İnsanların çılgınlığa hazır
Bekleyişi
Dirilmek için
Kendini tüketen ruhların
Ölüm hep tanımsız
Yaralı tenlerde
Işığı sönük gözlerin
Sevgisiz son baharları
Çürüyen yapraklar dökülür
Kış gelmeden
Yeni bir şey yok
Bu dünyada
Sadece bilmediğimiz geçmiş
Bir veda sessizliğinde kimsesiz
