Helen
Yıkıldı yıkılacak
Caddeye yamuk bir binanın bodrumunda
Eski bir pavyonda oturmuşum.
Sahnede düştü düşecek bir adam
Kimsenin ismini hatırlamadığı bir şarkı söylüyor.
Seni seviyorum Helen
Hiç karaya ayak basmadan
Yıllarca uğruna dalgalı saçlarında denize açıldığım
Neredesin?
Buradayım…
Buradayım, tam karşında hedef almış,
Iskalamaya razı elimde bir tabanca
Namlunun ucunda
Kendini feda etmeye hazır bir mermi
Tam karşında, oturmuş öylece duruyorum.
Şarkı devam ediyor:
Ne sen osun, ne ben oyum.
….
Dağıldı dağılacak
Yıkıldı yıkılacak, bir pavyon
İki kolumda, iki adam
Sürüklüyorlar beni merdivenlerden yukarı
Uyan diye ayağıyla dürtüyor, biri Uyan…