Paco de Lucia, gerçek ismiyle Francisco Sanchez Gomez 21 Aralık 1947 yılında İspanya’nın güneyinde, Cadiz iline bağlı Algeciras’da beş erkek kardeşin en küçüğü olarak dünyaya geldi. Müzisyen bir aileden geliyordu: Babası flamenko gitaristi Antonio Sánchez, abilerinden biri flamenko şarkıcısı Pepe de Lucía, diğeri Flamenko gitaristi Ramón de Algeciras’dı. Paco de Lucía adını Portekizli annesi Lucía Gomes’in şerefine edindi.
1958’de, on bir yaşında ilk defa radyoya (Radio Algeciras) çıktı.
Bir yıl sonra prestijli Jerez Flamenko yarışmasında özel ödül aldı.
1961’de dansçı José Greco’nun Flamenko grubuyla turneye çıktı, çeşitli ülkelerde konserlere katıldı.
1964’te Madrilenian gitaristi Ricardo Modrego ile üç albüm kaydetti: Dos guitarras flamencas, Dos guitarras flamencas en stereo, ve Doce canciones de Federico García Lorca para guitarra. 1966’da kardeşi Ramon ile birlikte üç albüm kaydetti.
1967’de ilk solo albümünü yayımladı: La Fabulosa Guitarra de Paco de Lucía.
1968 ile 1977 arasında dostu ve yeni Flamenko müzisyeni Camarón de la Isla ile verimli bir işbirliği gerçekleştirdi. İkili birlikte on albüm doldurdu.
1970’lerin sonlarından itibaren fusion caza ilgi duymaya başladı ve 1979’da, John McLaughlin ve Larry Coryell ile Gitar Üçlüsü kurdu ve kısa bir Avrupa turuna çıktılar. 1981’den itibaren bu üçlü üç albüm kaydetti.
De Lucía’nın kardeşleri Ramón ve Pepe’nin de dahil olduğu kendi grubu, Paco de Lucía Sextet de kendi çıkaracakları üç albümden ilkini aynı yıl yayımladı.
De Lucía, kendi başına geleneksel ve modern Flamenko stillerinde çeşitli albümler çıkardı. Geniş repertuvarıyla yeni bir Flamenko anlayışı yarattı, gitarın teknik ve müzikal sınırlarını aştı. 23 Mart 2007’de Cadiz Üniversitesi, de Lucía’nın müzikal ve kültürel katkılarını kendisine fahri doktora (Doktor Honoris Causa) payesi vererek ödüllendirdi.
De Lucía’nın bir rasgueado ve picado ustası olduğu kabul edilir, klasik gitarı son derece hızlı kullanabilir.
1991’de Joaquin Rodrigo’nun Concierto de Aranjuez ‘ini yorumlaması istenene kadar de Lucía nota okumayı bilmemekteydi. De Lucía, daha sonra, Concierto’yu yorumlarken klasik gitarcıların önem verdiği tonal sadakatten ödün vererek ritmik doğruluğa önem verdiğini belirtti.
“Bir Flamenko gitaristinin eğitim zemini çevresindeki müziktir, gördüğünüz insanların yaptığı müziktir, müzik yaptığınız insanlardır. Müziği ailenizden öğrenirsiniz, arkadaşlarınızdan öğrenirsiniz. Sonra teknik üzerine uğraşırsınız… Anlamalısınız ki bir çingenenin hayatı bir anarşi hayatıdır. Bu yüzden Flamenko’nun yolu disiplin olmayan bir yoldur. Biz var olanları aklımızla organize etmeye çalışmayız, keşfetmek için okula gitmeyiz. Sadece yaşarız…. müzik hayatımızın her yerindedir.”
Flamenko’nun en büyük gitaristlerinden Paco de Lucia’nın keşifleri sayısız; pek çok geleneksel formun sınırlarını melodik, armonik, ritmik ve teknik bakımdan geliştirmesiyle pek çokları tarafından modern Flamenko’nun babası kabul ediliyor. Bir caz gitaristin seviyesiyle kutsanmış virtüözlüğü ile Lucia, bu aleme ender akınlardan birini yaptı ve aynı zamanda pek çok müzikal formu kendi stiline dahil etti. Buna ilaveten de Lucia Flamenko’da enstrümantalisin rolünün değişmesine yardım etmiş oldu; önceleri yalnızca birkaç gitarist eşlik ettikleri şarkıcı ya da dansçıların yanında ikinci bir role sahip oldular, fakat de Lucia Flamenko’nun bir orkestra ile icra edilebileceği fikrine yardım etti ve popülerleştirdi.
Geleneksel formları zorlayarak kuralların dışına çıkarmasındaki cesareti İspanya’da saf-Flamenkocular tarafından tepkiyle ve düşmanlıkla karşılandı, fakat yeni nesil Flamenko hareketinin müzisyenleri üzerinde çok büyük bir etkisi oldu.
Paco de Lucia, kökünü kaybettiği ve Flamenko’nun özüne ihanet ettiği yolundaki şikayetlere kulak asmadı. Bir keresinde şöyle demişti:
“Müziğimdeki köklerimi hiçbir zaman kaybetmedim, yoksa kendimi kaybederdim. Yapmaya çalıştığım şey; bir elimin gelenekte olması, diğerinin de Flamenko’ya yenilikler katmak için başka yerleri kazmasıydı. Kendimi kaybettiğimi düşündüğüm bir zaman oldu, ama şimdi değil. Şunu fark kettim ki, eğer isteseydim bile, başka bir şey yapamazdım. Ben bir Flamenko gitaristiyim. Başka herhangi bir şey çalsaydım bile, çaldığım şey yine Flamenko’ya benzeyecekti.”
Paco de Lucía, 25 Şubat 2014 günü çocuklarıyla kumsalda oynarken geçirdiği kalp krizi sonucu 66 yaşında hayatını kaybetmiştir.
