Sevgili Günlük; Bugün gönüllü karantinada üçüncü günümüz…
Hani dün gece karantinadaki diğer komşularla halı saha maçına gidecektik ya…
Olmadı, Ankara’ya dün, Aralıkta, Ocakta yağmış kar toplamından fazla kar
yağdı…Na’apalım biz de bir yerde toplanıp kağıt oynayalım dedik…Kimse evine virüs
girmesini istemediğinden, apartmanın ön giriş antresi müsait, oraya iki masa çıkarttık,
hanımlar makarnasına amerikano, beyler fasulyesine pokere oturduk…Aramızda
Kore Gazisi Hicabi Albay da var, Kunuri’de filan savaşmış, sitemizin en yaşlısı…Eline
iyi kağıt geldi mi “Hücuuum” diye bağırıyor… Kötü kağıt oldu mu “tam sipeeeeerrrr”
…Zaten Her on dakikada bir kendisine pişti değil poker oynadığımızı
hatırlatıyoruz…Ne yaparsın amcamız yaşlı… Sonuçta sevgili günlük…Makarnayı
kazanıp, fasulyeyi kaybederek eve döndük…
Sabah oldu; Gazete faslı, Aaaa… Camilerde Cuma namazı da yasaklanmış…Bu
bana apartmanın sığınağını cami yapıp “kaçak Cumacılar” ı burada toplama fikri
verdi, apartmanda Ispartalı ve Muğlalılar var, halıları onlardan denkleştiririz, bir de
imam bulduk mu olay tamam…Bu fikrimi Yöneticiyle paylaşıcam…Bakalım ne
diyecek…
Kahvaltıda yağda yumurta çekti canım…Ev işlerine alışacam ya…Hadi kendim
kırayım dedim, üç yumurtanın üçü de CEMRE misali biri yere, biri suya, biri havaya
(yani havadayken yakaladım avcumda dağıldı, dolayısıyla havaya düşmüş sayılır…)
düştüler…Tavayı tutturamadım…Yumurtadan vazgeçtik, bugün kısmet değilmiş.
Sucuklu tosta talim…
TV’ de gezinirken, hangi kanaldı hatırlamıyorum şimdi, Herifin biri “Ben Şadiyeyi
kaçırınca, benim karı da Şadiyenin kocasına kaçtı, Şadiyenin kocasının hala kızı beni
açtı…Sonrasında hesaplar şaştı” gibisinden bir şeyler anlatıyor. Abov…Biz Lut
kavmini çoktan aşmışız, sonra da nerden geliyor bu kadar bela başımıza diye
soruyoruz…
Geçtim çalışma odama, şu eskileri bir karıştırayım dedim… Anket defteri konusu
zaten dün kapandı, sıkı bir çapraz sorgu sonrasında O defterin 1960’lardan
kaldığına, Hülya’nın yüzünü bile hatırlamadığıma, sadece adının aklımda kaldığına
Fatoşu ikna ettim…
Biliyorsun sevgili günlük… Okul yıllarında herkesin bir hobisi olur, kimi para
koleksiyonu yapar, kimi pul, ben sadece kitap biriktirdim, bir de anılar…Üniversite
yıllarında da millet top peşinde koşarken ben 19 Mayıs Stadı içindeki Tenis Eskrim
Dağcılık Klübünde flöre salladıydım…Şimdi torunum Defne dede sporunu sürdürüyor.
Her üç gençten birinin ya müzik grubu, ya tiyatro topluluğu varken benim Felsefe
Topluluğum oldu…Yani tuhaf bir adamdım kısacası. Şimdi Kütüphanede kitapların
arasında dolanırken dalıp gitmişim eskilere… Yazı da yarım kalmış… Hadi dönelim…
Haymanaya gitmeden önce, arabanın arka koltuklarını, götüreceğimiz eşyaları
( Bakınız Karantina Günleri 1. Gün) ancak sığdırırız diye yerinden
çıkartmıştım…Böylece araba panelvan haline gelmişti…Artık döndük ya, tekrar
yerlerine taktım…Bayağı zor oldu, üç vida, iki cıvata, bir napa arttı…Fabrikası yedek
olsun diye fazladan koymuş herhalde…Bu arada komşum Karşıyakalı Selami
“N’apıyon İskender Amca” diye yanıma geldi…Kan ter içindeyim, yüzüm gözüm de
kızarmış, beş metreden fazla yaklaşmadan bana; “İskender Amca niye sökmüşün ki
bu koltukları, onlar zaten yatan koltuk, yatırsaydın…” diye bilgiçlik yaptı… Daha alalı
anca bir yıl olmuş arabayı, kitabını okuma fırsatım olmadı ki, ne bileyim ben…Üffff
teknoloji çok sıkıcı…
Eve çıktım, içim ısınsın diye kendi imalatım olan kolonya / votka limona
giriştim…Üçüncü bardak sonrası 184’ü arayıp, “O Korona buraya gelecek…”
“Yıkarım Ulen sizin Merkezinizi, O virüs buraya gelecek…” diye çemkirmeye
başlamışım. Tabii ben hatırlamıyorum… Anlaşılan bizim içki sert olmuş biraz…Bir
galon daha su mu katmalı ne…Bilemedim.
Virüs gelmedi ama kapıya iki polis geldi, Savcı bey beni rica ediyormuş… Gidip
tanışalım bakalım…
Birazdan adliyeye savcıyla görüşmeye gidicez, gitmişken hani şu yaş küçültme
davası var ya, onu da hallederiz belki…Madem 60 yaş üstü riskliymiş, ben yaşımı 50’
ye kadar indirmesini istiycem hakimden, Fatoş henüz karar vermedi…
Bu günlük de bu kadar…Hoşça kal günlük.
