GÖK SAKAL – ÇOBAN / Güler Demir

 Gök Sakal – Çoban

Varmışlar’ın ülkesinde bir derviş varmış

Sözü doğru, özü doğru imanı tammış

İbadetini, eksiksiz yerine getirmeye çalışırmış,

Ahali tarafından da çok sevilirmiş.

Bir gün derviş heybesini almış omzuna,

Heybesindeki biraz su biraz azıkla,

Düşmüş yollara,

Yüreğindeki insan sevgisiyle, ulaşmak için Yaradan’a.

Az gitmiş uz gitmiş,

Dere tepe düz gitmiş,

Çok insan tanımış,

İnsanlarla yoldaş olmuş.

Dereleri tepeleri aşmış, bir gün yolu yemyeşil bir meraya düşmüş,

Meranın ortasında buz gibi suyuyla akan bir ırmak,

Koyunlarla dolu bir otlak, Otlakta kaval çalan bir çoban varmış.

Çobana ahali Gök Sakal dermiş.

Derviş, selam verip gelmiş çobanın yanına,

Oturmuş çobanın yamacına,

Başlamışlar konuşmaya,

Bizim derviş çok bilgili ya!

Anlatmış çobana gördüğü yerleri,

Aktarmış çobana bildiklerini,

Anlatmış insanları, hayvanları, bitkileri

Tabiatın bütün gerçeğini…

Çoban çıkarmış heybesinden,

Biraz ekmek, bir baş soğan, biraz da ayran,

Derviş de çıkarmış ortaya bitmek üzere olan azığından

Huzur içinde yedikleri birkaç lokma, tatlı gelmiş baldan.

Çoban, çok bilgi verdin bana,

Benim de borcum çoktur sana,

Tek bildiğim budur, kavalımla mırıldana mırıldana

Ot vermektir koyunlara demiş ve başlamış çalmaya

Kavaldan çıkan ağıtlar,

Tabiattan çıkan sesler,

Selama durmuş ağaçlar, hayvanlar, böcekler

Dervişin gözünde yaşlar…

Sıra gelmiş ibadete, ara vermişler yarenliğe,

Başlayınca ibadete, derviş bakmış o da ne,

Çoban: Taş başıma. Başım taşa. Taş Başıma, demekte,

Secdeye varıp ibadeti öyle niyaz etmekte.

İbadet bitmiş,

Derviş demiş,

Olmaz! Yanlış ibadet edersin,

Bak öyle değil, böyle niyaz edeceksin…

Çoban izlemiş dervişi

Ondan öğrenmiş ibadeti.

Çoban mutlu öğrendiğinden,

Derviş mutlu öğrettiğinden!

Derviş demiş artık ben gidem.

Irmağı geçmek için atlamış salına,

Geçmiş karşı yakaya,

Çoban seslenmiş: Duuur. Bekle. Oraya gelem…

Öğrettiğin ibadeti unuttum ben.

Derviş, döner bakar çoban Hızır gibi koşuyor,

Irmak derin, çoban ise su üstünde yürür,

Gök Sakal’a ne desin ne öğretsin!

Gök Sakal, bildiğin gibi yap. Bildiğin gibi yap.

Dön geri.

Demiş

Gökten bereket narları,

Yüreği akarsu gibi berrak olan insanların başına düşmüş…

Güler Demir

12/8.2013/15.54

Daha fazla masal okumak için lütfen buraya tıklayın.